Kal " desem kalacak mısın sanki?tanırım seni, gitmeyi göze alınca hangi yangın vazgeçmeni sağlayabilir ki...gideceksin, bırak git , yolun açık olsun...
omzunda ağlayacağın birini ararsan ben hep buradayım, vazgeçmedim, senden kalan olacağım...başka omuzda ağladığını gördüğümde işte o yakar canımı,gidişinle bin parça olmuş yüreğim, yine parçalanır...
ama git!
durma!
gözyaşım akmayacak ardından,göremezsin ağladığımı
göz ıslanmadan da ağlar yürek, bilme!..."
bunları demiştim sana önceleri...
şimdi ise;
Muzur prensin masalı sona erdi,hüzünlü son...prenses,prensi bırakıp gider, prens günlerce yas tutar,bekler,bekler de hiç bir zaman geri dön demez, beklemeye mecali kalmadığında oyunlarından vazgeçer, unutma hayat da bir oyundur...
Vazgeçtim...senden,bekleyişimden,gelmeyişin den...
Başka gözleri de gördüm sana adanmış,başka yürekleri de bildim sen onlara yanmış...ama demedim, görmedin,gelmedim,gel de diyemedim...
Yoruldum,tükendim...son bir nefesim kaldı, ölsem bi türlü, kalsam bi türlü...